Nordicwalkingforum.nl

[quib]

Calamiteiten tijdens een nordicwalking tocht of training.

Hierbij wil ik reageren op de vraag via een PB-tje, hebben jullie wel eens iets ernstigs meegemaakt tijdens een groepstraining of wandeling van de nordicwalkingclub, het antwoord is, helaas ja.

Een jaar of 5, 6 geleden, kreeg een van de deelnemers van de training een hartfalen. Dat is wel even schrikken, omdat je op daar niet zo op voorbereid bent. Maar een groot deel van onze groep bestaat uit mensen uit de verpleging, gezondheidszorg en ook de trainers hebben een gedegen opleiding met daarbij ook EHBO en reanimatie.
Maar om via 112 een ziekenwagen op te roepen en hem dan ook naar de juiste plaats en plek in het bos te dirigeren was een klein probleem.

Na dit voorval is er een goede afspraak gemaakt, dat er in de groep een paar mensen zijn die hulp kunnen verlenen, een paar mensen die hun mobiel bij zich hebben, áán hebben staan met voldoende beltegoed en iemand met een GPS, b.v. de Forerunner van Garmin, om de hulpdiensten de juiste positie te kunnen doorgeven.
Daar ontbreekt het dikwijls aan dat de hulpvrager, al dan niet in paniek, de hulpinstanties niet kunnen aangeven waar ze zich precies bevinden.
Ook een goede eerste hulp kit kan een goede uitkomst bieden bij kleine verwondingen e.d.
Zorg er ook voor dat er mensen in de thuisbasis of in de buurt zijn, die weten waar de groep loopt of naar toe gaat, hoeveel mensen er meelopen en zorg er ook voor dat er wel iemand (vertrouwenspersoon b.v. de trainer.) op de hoogte is van de gezondheid van de mensen in de groep.

Misschien ben ik nog wat vergeten te vermelden, graag dan van jullie een aanvulling.
_________________
Groetjes quib.

Een blije Nordic Walker, herken je aan de vliegjes op z’n tanden

[ves]

Denk dat dat aardig compleet is quib.
Basale reanimatie is belangrijk om te kunnen.
Altijd fijn als je wat mensen hebt die dat kunnen.

[Jolijt]

Tsja dit is een heikel onderwerp.
Als wij in één club gaan, met gediplomeerde trainer, dan is alle kennis aanwezig. Splitsen we echter op in een snelle en een gewone groep, wat meestal het geval is, dan lopen wij in de snelle groep op eigen houtje. Er zitten vaak wel medisch geschoolde mensen bij, maar niet altijd - dat soort mensen pleegt nu eenmaal wisselende diensten te hebben....

Ook een GPS is maar af en toe in de groep aanwezig. Wel zorg ik er altijd voor dat ik een opgeladen mobieltje bij me heb.

Voor kleinere problemen kunnen wij terugvallen op de herberg waarvandaan wij starten, waar altijd mensen - en auto's - aanwezig zijn. Dit is al eens heel handig gebleken toen iemand haar enkel verstuikte. Steunend op de anderen hebben we haar naar een zandpad gebracht waar de auto kon komen.

Een probleem is natuurlijk dat wij soms heel ver van de gebaande wegen af zijn. Mijn kennis van het gebied is wel zodanig dat ik altijd wel weet waar we zijn, en waar de dichtstbijzijnde plek is waar een auto kan komen. Dit punt kan ik ook wel duidelijk maken aan derden.
Voor calamiteiten is mijn "plan van aanpak" dan als volgt :
- degene met de meeste medische kennis bij het slachtoffer laten, eventueel telefonische assistentie vragen voor eerste hulp (112 kan doorschakelen naar arts)
- degene met de meeste kennis van het terrein (zal ik doorgaans zelf zijn) loopt naar het punt waar de ambulance kan komen en begeleidt de medewerkers naar de plek waar het slachtoffer zich bevindt.

Ik weet dat het ontoereikend is, maar ik weet niet hoe het anders zou moeten. Het is in ieder geval goed om alvast over dit soort dingen na te denken vóór misschien de paniek toeslaat!

Jolijt

[ves]

Ik kan alleen maar aanraden dat zoveel mogelijk mensen een reanimatie cursus doen.
Daar kun je echt mensen mee redden

[Frans VH]

Hoi allemaal,

Een goed onderwerp, het is zeer belangrijk om met zijn allen een dergelijk plan te maken.
Tijdens de georganiseerde tochten is er altijd een noodnummer dat je kan bereiken, en verder is t belangrijk om goed te kijken waar je bent. (straat, paddestoelnr, pijlnr.)

In de loopgroep zijn verschillende mensen met een EHBO/medische achtergrond, en als loopgroep lopen we vaak in t duin of op de gebaande paden. Een GPS is een goed idee, alleen niet aanwezig in de groep.

Inderdaad is ee EHBOcursus zeer handig evenals reanimatie. Op de website van www.bhvtotaal.nl staan mooie EHBObenodigdheden.

Groetjes,

Frans

[Annette]

Inderdaad een goed punt.

Meestal kun je in een groep elkaar helpen. Ik vind het een vereiste dat als je georganiseerd loopt, dat er in ieder geval iets bestaat van een calamiteitenplan. Bij hele grote festiciteiten zijn hieraan ook eisen gesteld!

Maar wat als je gewoon met een vriend(in) een route aan het lopen bent?
Ik heb dan wel een telefoon en een ehbo-setje bij, toevallig heb ik ooit eens een reanimatiecursus gehad, (moet nodig eens op herhaling)maar verder? Tja. Dus zal er niet altijd adequate hulp in de buurt zijn. Niet wenselijk maar ik denk ook niet helemaal aan te ontkomen. Of je moet nooit meer in je eentje op pad gaan!
_________________
.....oooO.............
.....(....).....Oooo...
......\..(......(....)...
.......\_)......)../....
................(_/.....

[ves]

[Annette]

Geen idee, ik kan wel mijn man reanimeren, maar hij mij niet. Ik ben gelukkig niet erg hoog verzekrd hoor!
_________________
.....oooO.............
.....(....).....Oooo...
......\..(......(....)...
.......\_)......)../....
................(_/.....

[P@tje]

Is een mooi onderwerp. Ik denk ook dat je als NW ook zelf verantwoordelijk bent als je iets mankeert. Ikzelf heb al drie infarcten achter de rug en ga dus NOOIT van huis zonder m'n nitrospray. Verder heb ik ook nog diabetes dus ga ook nooit van huis zonder druivensuiker. Verder staat m'n telefoon altijd aan en heb er ook ICE's instaan. Ook zit er een klein EHBO setje in m'n backpack, dus ik mag wel zeggen dat ik goed afgezekerd aan de wandel kan gaan.
_________________
mvg P@tje

[ves]

P@tje dat is waar
Mensen hebben hun eigen verantwoordelijkheid.
U bent in elk geval goed bezig en goed voorbereid

[P@tje]

Dank U en zeg maar jij anders voel ik me zo oud (ben pas 42)
_________________
mvg P@tje

[Annette]

en de meter voor het bekijken van je bloedsuikerspiegel niet te vergeten.

Bij ons in de groep hebben we ook verschillende diabetespatienten, die af en toe onderweg kijken hoe het is en daarop inspelen.!
_________________
.....oooO.............
.....(....).....Oooo...
......\..(......(....)...
.......\_)......)../....
................(_/.....

[Paddington]

Wat leuk weer een jonkie erbij op dit forum...

Groetjes, Susan
_________________
Paddington: "Please look after this bear. Thank you."

[ves]

[quib]